ŞEMSİ PAŞA PASAJI

Öznesini kaybetmiþ bir devrik cümle þimdi insanlýk
Taþýdýðý tüm sýfatlardan yoksun bir zamir.
Kaçak ve gizli tutuluyor. Ayyuka çýkmamýþ hasetler.
Absorte edilmiþ saklý bir hazine kutusu misali, ego.
Benlikler kendi elleriyle teslim edilmiþ kandýrýlmýþ zihinlere.
Söylenecek söz kalmamýþken, hala çýrpýnýr durur insan.
Öðütler verile dursun iki dudak arasýnda.
Deneyimler tartýþmasýz hayati gerçek sayýlsa da, bilgi amacýnýn dýþýnda bir silah olmuþ, Tetik düþüren ellerde.
Yeminler edilmiþ içi boþ inançlara.
Þahitleri Tanrý olmuþ bu Tanrý tanýmazlarýn, kitapsýzlýðýnda.
Meydan okumak yerine meydancý olmuþ bir insanlýk.
Güven istiyorlar bir de kendilerine, kendini satanlar.
Hem de sýrf yaþadým diyebilmek için.
Yaþamýn, yaþatmadan geçtiðinden habersiz bu, sesi büzüþesi çiler ah sizi Þemsi Pasajý’nda tezgâh kurduran hainler
Dost bildiniz, kendinize düþman olaný.
Düþman saydýnýz sizin adýmýnýzdan, size daha yakýn atanýn.
Hep, hep bir son yazdýnýz en kötü kaderinizi.
Ne kötülükleriniz son buldu günün birinde.
Ne de iyi bir son yazabildiniz kendi kaderinizde.
Güç almýþ baþýný gitmiþ mertliðin yanýndan.
Eskiler aranýr olmuþ þimdikilerin yardýmýna.
Hamuru bozuk sahte para misali olmuþ insan.
Anlaþýlýr o da artýk bir bakýþta.
Sosyal Medyada Paylaşın: