OLDU
Ýnsanlýðýn sonu karma karýþýk,
Ahlâk gün geçtikçe tükenir oldu.
Þükür yok nimete yüzler buruþuk,
Kullar anlamsýz hal takýnýr oldu.
Ölçü tartý eksik alýþ veriþte,
Fýrlamýþ yaydan ok durmaz kiriþte.
Hep hayýr görürdük yapýlan iþte,
Çoðunluk her þeyden yakýnýr oldu.
Kiminin ocakta kaynamaz aþý,
Kiminin topraða akar gözyaþý.
Kiminin acýsý çatlatýr taþý,
Komþusu aç yatan týkýnýr oldu.
Daðlarda taþlarda geçer gecesi,
Vatan millet için þehit nicesi.
Cemâline hasret kalýr ecesi,
Paralý erlikten sakýnýr oldu.
Düþenin dostu yok Allah’tan baþka,
Dünyaya çok önce gelseydim keþke.
Yeni nesil önem vermiyor aþka,
Sokakta can candan çekinir oldu.
Sohbet kalktý rafa cep girdi safa,
Akraba yarende kalmadý vefa.
Sahilde kýrlarda sürülmez sefa,
Dost kelamý dosta dokunur oldu.
Dindari/Osman Dindar/Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.