ANLAM OYUNLARI

(yirmisinde ya var ya yoktuk
hatýrlýyor musun o koyu kahverengi istasyonu
ne güzel ayrýlmýþtýn benden
hayranlýkla izlemiþtim seni
büyük bir saygýyý hak etmiþti sayýn ayrýlýk
kalakalmýþtým elimde mektuplarýmla
o mektuplardan bir roman yazdým sonra
“papatya suyuyla yýkanmýþ mektuplar”)

biraz büyüyünce ýþýða kavuþmuþ köylerin sevincini yazdým
hislerin yoldaþlýðýný, varoluþu ve insandaki büyük hatayý
birden uyandým türkü söylerken yakýlmýþlarýn çýðlýðýyla
yirmi beþ yaþ baðýrýp durdu kulaðýmýn dibinde
birkaç saniye arkamý dönüp uzaklara baktýðýmda
dünyanýn çöküþünü getirip dibimize býrakmýþlardý çoktan

usulca gelip yanýma oturdu yirmi sekiz yaþým
sanki ayak ucunda yürüyordu fark etmedim bile
sokaklardan kelime toplamaya baþladýðým günlerdi
ruhsatsýz fikirler ve heykelcikler yapýyordum onlardan
yazar isimleri veriyordum her birine:
bu Kafka, bu Dostoyevki, bu Sartre, bu Camus diyordum
Yaþar Kemal, Mehmet Uzun ve diðerleri de var
ama Marx’ýn yeri ayrý,
o benim bütün zamanlardaki favorim

otuzlu yaþlar çok hýzlý tükendi
elimde devrim, baþkaldýrý ve çoðul eki vardý
bazen gözaltýna alýnýp öldürülüyordu sözcüklerim
yerine baþkalarýný bulup yeni sesler yüklüyordum
hoþ karþýlanmýyordu bu sesler kör olmuþ bir ülkede
açlýk oyunlarý, ölüm oyunlarý, anlam oyunlarý
her þey kuþatýlmýþtý
her þey kýstýrýlmýþtý hayal gücünden baþka
kimse dokunamýyordu ona
ne zaman ne insanlar, tanrý bile
ama ortada anýt gibi duruyordu hâlâ dünyanýn çöküþü
çünkü baþka yöne bakýyordu akvaryumdaki mutlu balýklar

kýrklarýn sonlarýnda, yazdýðým kitap sayýsý yediyi bulmuþtu
sekizincisi yoldaydý, ne tuhaf
ne tuhaf dedim içimden
ne tuhaf, hiçbiri seni anlatmýyordu
çok þaþýrmýþtým baþta buna
belleðimdeki ayak izlerine bakýnca anladým
senden daha büyük belalara bulaþmýþtým bu ülkede

hiçbir þey eskisi gibi kalmýyordu
eþyalar ve binalar yýkýlýp yerine yenileri yapýlýyordu
ama eskiyen insanýn yerine yenisi yapýlamýyor
öyle yorgun düþmüþtüm ki anlamlar yurduna yürüyüþlerden
günlerdir bir lokma sözcük girmedi aðzýma
günlerdir muhteþem yeni yüzyýlý izliyorum pencereden:

(yeni yüzyýlýn karanlýk sularýnda küçük bir kadýn
baðýrýp duruyor sokakta gözyaþlarýndan ýþýk yapýp
kýz kardeþini arayan bir kadýn baðýrýp duruyor
baðýrýp duruyor devlete: Gülistan Doku nerede?)



Sosyal Medyada Paylaşın: