Olmuyor be usta; Ne gözyaþýndan gülücük, ne de Sabýr imbiðinden þifa akmýyor! "Sabýrla piþen koruk, Helva olur" Diyen o iyimser halt etmiþ be usta! Bak: Boþa koyuyorum dolmuyor, Doluya koyuyorum almýyor.. Dilenciler ülkesinde Sadaka daðýtýr gibi, Altýn suyuna banýyorum çaresizliðimi; Ne kuraklýk, Ne de kýtlýkta Kimse tenezzül edip te almýyor! Satayým diyorum haraç mezat, Delikli metelik bile etmiyor.. Zamane Nasrettin’i miyim, neyim? Sebepsiz, Kirli su katýlmýþ Hileli sütle, Hiç bir bulanýk göle, Ne de ýssýz, kurak bir çöle Hiç maya çalmadým amma; Hangi gönüle maya çalmaya kalksam, Temmuz da bile kar fýrtýna boran Gözlerimde aþkýn kýzðýn demir mil’i Umudumun ýþýðýný hiç görmez gibi, Yürek ucu kaþýðým kýrýlýp kýrýlýp Gönül bakracým devriliyor be ustam! Þu UMUT denilen terane Ciðerimi fena oyuyor be usta!! 27:HAZÝRAN:2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.