Türkü Yakamayanlar, Yaktılar İNSANI!

Sivas ellerine vardým sazým kýrýlýr
Çamlý belleri þiir þiir bölünür
Tutuþmuþ mýsralarým baðrým delinir
Otuz üç aydýným kýzýl i mgelere gömülür..

Utanç tarihi,
Ýnsanlýðýn yüzünün karasý
Bin dokuz yüz doksan üç yýlý
Ýkisi’ydi temmuz’un..

Asla ses geçirmeyip
Kötülük geçiren
Resmi odalardan baþladý

Ýnce ince

Kanlý ve kirli
O bildik hamaset fýsýltýsý..

"Din elden gidiyah!"

"Bu gün,
Kan kokuyorsun kan,

unutMADIMAKlýmda!"

Dedi madýmak’a,
Sivasýn yorðun esintisi!

Vicdaný ve sevgisi körelmiþ
Ak’lý selimi güdük
Bilindik o güruh

Cami çýkýþýnda baþladý tekbirlere

Aðýzlarýndan akan salyalarý irinli,
Kapkara ve isliydi yürekleri..

Hiç þaþmaz cumanýn
Þaþýrmýþ
bu yobaz korosu
Kuduzluðun son evresinde ki gibi
Baþladýlar baðýrmaya:

YAK! YAK! YAK!

Ve yaktýlar!
Tutuþtu koca bir ülkenin yüreði ve
Henüz dönülmemiþ semahlarýn
Güvercin beyazlýðýnýn tortusu,

Sivasýn yeline ve tarihine
Böyle karýþtý benzin kokusu!

Yahu;
Büyük balýk
Küçük balýðý yutardý da......,

ÝNSAN ÝNSANI YUTARMIYDI,
YAKARMIYDI?
02:TEMMUZ:2022

Sosyal Medyada Paylaşın: