ANLAT...
ANLAT!..
Yerde mi, gökte mi; bilmem nerdeyim,
Aklým mý tutuldu, hangi yerdeyim?
Zaman, mekân, arþ ferþ dýþýnda kaldým,
Yalnýz "Hakk!" dediðim bir seherdeyim.
Bu öyle bir gerçek; ufuk ötesi,
Arþý çevreleyen gerçeðin sesi.
Hakk bende parladý, âfak aðardý,
Yalanýn, gerçekte söndü nefesi.
Aðlayan gerçekler ýþýdý bir bir,
Hesabý tam tuttu münker ve nekir.
Envâr-ý safâ ki arþa uzandý,
Yeniden baþladý gönülden Tekbir.
Her yere ulaþtý emsalsiz muþtu,
Bu minval üzere Kafdaðý coþtu.
Devler ülkesinde düzen kuruldu,
Simurg kanadýnda cüceler uçtu.
Ya Rab! Hakk’ka baðla cümle âlemi,
Hakk’la önder eyle yüce dâvamý.
Birlikte dirlik var dediler ama;
Yine kandýrdýlar hassý, avamý.
Dayan ey yüreðim; yalana inat,
Yalanýn harcýna gerçekleri kat.
Göklerin esrarý saçýldýðý ân,
Korkma, doðrularý yine sen anlat...
07.02.2017
Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.