Umut

sonra sen geldin
ilk günahým oldun.
sonra anýlarý düþünmekten
rüya görmeyi unuttum.
uykusunu kaybetti gözlerim...

sonra
yorgun þarkýlar birikti
dudaklarýmda.

ben kendime gelemedim
sende kalmaktan.
bu yüzden gidemiyorum
bu hikâyeden,
sayfayý kapatýp bitiremiyorum bu þiiri...

kalbinin köþesinde uyusam þimdi
ve hiç üþümese ellerim
hiç unutmasam seni...
hiç unutmasan beni...

Kor
Sosyal Medyada Paylaşın: