Aðýr, yorucu, boðucu geliyorum, Sonucu biliyorum aslýnda, Hem de hiç tanýmýyorken kendimi, Daha az soluyorum, Daha az atýyor sanki kalbim, Göz çukurlarýmdaki karartýda manâsýzlýk, Bu bedende baþka biri var artýk! Çatlak, kýrýk, badanasýz duvarlarda, Eski sanýlan temaslar, Hiç ayaklarým olmamýþ gibi, Koþtuðum da düþüyorum fakat, Hatýralarým kâinat kadar boþlukta, Biraz bilinmezlik taþýyor, Biraz sevimsizlik, Biraz balçýk, Ýfade edemiyorum, her þey kabataslak Ýradeden yana aklým tepetaklak, Çeliþiyorum, Birbirime geçiyorum, deliliðe çarçabuk ulaþýp, Kaderime gülüyoruz bin melek ve bin þeytanla, Topraðýn altýndan girip de üstünden çýkýp, Eller uzuyor ellerime, Týmarhanem, hislerim hayli karýþýk, Zaman alýp götürüyor her þeyi, Üzerime taþýrýp. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.