Yaðmurlarla sönmüyor, sevda denilen ateþ Nasýl da yaktý bilsen, gözlerinin karasý Huyun huyuma uygun, sen olasýn bana eþ Sadece sende merhem, onmaz yürek yarasý
Kýyamam ki ben sana, biraz kendin sakýnsan Deðiþmiyormuþ sonuç, kaderinden yakýnsan Mesafede nedir ki, kalben sevince insan Çok yakýnmýþ aslýnda, iki gönül arasý
Alev saçan gözleri, bilsen nasýl bakýyor Nedense tüm acýyý, hep sevenler çekiyor Dumaný yok, külü yok, güneþ gibi yakýyor O ateþ yürekler de, bir Marmara çýrasý
Ýnkar etmek mümkün mü, cilve, naz, edalarý Aðlayarak dinledik, genç yaþta vedalarý Seven herkes biliyor, tüm büyük sevdalarý Karacoðlan, ey Mecnun, kimde aþkýn mirasý
Erir gider her seven, hem de göz göre göre Veda etmiþse bir de, yari sevdiði yere Ayrýlýk girer ise, kor yüreðe bir kere Farklý çýkar dudaktan, her yüreðin narasý
Görünce can, cananý, kalbi aþk diye atar Bir gün görmediði an, yüreðe hançer batar Aþýk olmak içinse, sadece bakýþ yeter Mey sunar çünkü güzel, deðil üzüm þýrasý
Sarayým gece gündüz, uykularým kaçmasýn Benim yâr dediðim de, neden beni seçmsin Ýþte geldik gideriz, özlem çiçek açmasýn Lüzumsuz da diyor ki, ne ki þunun þurasý
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.