Oturuyoruz ben ve güya sen þu topal masanýn birbirine en uzak kenarlarýnda Aslýnda sen olmadýðýný biliyorum o sandalyede oturanýn çayý öldürmek ister gibi karýþtýranýn þu serçeleri gözlerinin içine kapatanýn
Biliyorum çünkü sen buraya gelmeden önce -hep yaptýðýn gibi- kendini o çantanýn içine koydun
YOL AYRIMI
Günlüðünde adýmýn olmadýðýný biliyorum en fazla “bugün biriyle…” deki biriyim Ama zilinde parmak izim var ve seni o yatakta terlerken öpmüþlüðüm
Günlüðünde adýmýn olmadýðýný biliyorum Unutmadým ilk selamlaþmamýzda ölmüþtüm Ama ayný sigarayý içmiþliðimiz var ve sýrtýndaki doðum izini görmüþlüðüm
Þimdi sen seç bu yol ayrýmýnda ayaklarým hangi tarafa yürüsün
AZRAÝLÝN KULAÐINI ÇINLATMAK
Öfkeliyim þimdi biraz ölümden konuþalým Yok hayýr o çantayý neden aldýðýný konuþmak istemiyorum biliyorum çünkü sýra o topuklu ile rüzgara koynunu açan eteðe de gelecek
Ölümden konuþalým Azrail’in kulaðýný çýnlattýk mý çok geçmez yatýþýrým sonra - el mahkum - seni baðýþlarým
KÝLÝTLÝ
Hangisi daha zor çözemedim Tuzaðýndan kurtulmaya çalýþmak mý ucu açýk kelimelerinin Aklanmak için atlamaya çalýþmak mý engelinden mimiklerinin Bu konuda bir ayet de yok ki cevabý bileyim
Yetmezmiþ gibi bir de beni sýnýrsýz volta hakký vererek göðsüne kilitlemiþsin
BÝR KUÞ PENCEREMDE NAKARATI BEKLÝYORSA
Aslýnda misket oynayasým var kuruttuðun gülleri nereye gömdüðünle ilgilenmiyorum ve Münevver teyzeye ne söylediðinle de Tofranil 10 candýr
Mayýssa üstüne hava kararsýzsa ayaklarýmý uzatacak bir sehpa -üzerinde kül tablasýna da biraz yer- varsa bir de Aþkýn Nur Yengi’yi seven o kuþ pencereye konmuþ nakaratý bekliyorsa elindeki biletin göðsüne hangi þehrin ismini yazdýrdýðýnla ilgilenmiyorum Tofranil 10 candýr gerisi hikaye
ÝMLASIZ UÇUP GÝDEN
Þiir yazmak ve evet kusmak da bir konuþma þekli susmak gibi Sonuçta kuþlar da gidecekleri yere imlasýz uçuyor senin gibi…
Özgür SARAÇ / Râzý 200622Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.