EY GÖZLERİM

Ey gözlerim
Ahvalimizi serme aleme
Sýrrýmýzý etme beyan
Yarýmýzý kaybetsek
Yaralarýmýz öpse alanýmýzdan
Yürek sýzýmýzý elan bilmesin yaban
Dökülsek de saçýlmayalým
Ayakta ölelim onurluca olsun
Düþtüðümüzde tahtýmýzdan
Bulamayýz yamacýmýzda
Ellerimizden tutan
Köpürtme aðýzlarý
Kabartma iþtahlarý
Kahkahalar soldurur yüzümüzü
Daðýlýr ol vakit mizan

Ey gözlerim
Iþýðýnda can bulmuyorsa canan
Sönsün ferin
Dönsün rengin
Gece dahi gündüzün yandýkça yan
Güneþ patlamýyorsa her defasýnda
Yýldýzlarýn geçmiyorsa içi
Ve daðlarý indiremiyorsan yere
Varlýðýn baþtan sona ziyan

Ey gözlerim
Babam gibi bakamazsan
Kirpiklerinin gölgesinde toplanmaz hiçbir vakit çocuklar
Türküler ölür dudaklarda
Gelincikler büker boynunu
Papatyalar solar
Sonra mayhoþ bir rüzgar eser
Kor yürekler donar
Çýldýrýr yok yere devran
Çekilir cümlesinin kaný damarlarýnda
Vakitsiz konar baþlara hazan

Ey gözlerim
Susarsan bir gün
Yani konamazsan bal peteklerine
Yanaklarýndaki goncalarý deremezsen
Visale eremezsen burçlarýnda
Asilce indir o bahtsýz bakýþlarýný yere
Bitsin hikayen hayallerin olsun talan
Sura deðmeden dudaklar
Cennete yol alsýn bu kutlu kervan...







Sosyal Medyada Paylaşın: