SES ETMEDEN YAŞADIĞIMA ŞAHİT HER ACI...
Nemalandýðým acýlarým var, hafýz
Gökte saklý bir yaþým ben
Neþrinde yasýn, yaslandýðým aþkýn
Hazan makamýnda tutuþan saçlarýmdan dökülür
Adeta sözcükler.
Ayan beyan rüzgârým
Nedamet yüklü karanlýða sitemim
Aydýnlýk yüreðimin seðirdiði
Kuþ kafesinde saklý minnacýk bir esintiyim
Lakin…
Devasadýr rahmeti içimdeki coþkunun
Ben ki aþka sadýk
Ben ki yalnýzlýðýn hatýrlý müdavimi…
Sinemde ay
Sýrtýmda dað
Önümde çukur
Þükür ki yanýmda Huda.
Ah, kambersiz düðünüm ben:
Hüzün denen duvaðýn esintisi
Hazana âþýk
Satýrlarýn bazen eridiði
Yaþýmla erittiðim buzdaðý
Saklýdýr içimde
Aþksa tinimde.
Feryadýmý duymaz bir Allah’ýn kulu
Ve iþte bitmez de ayaklarýmýn adýmladýðý o uzun yolu
Bana bahþeden Rabbim ki ruhumda saklýdýr nuru
Gönlün soytarý bestesi bir çaðla yeþili
Ç/aðlayan mevsimin kýsýk sesi
Randýman aldýðýmda illa ki acýlarýmla hemhal
Sökün eden dizelerden
Neyse düþen payýma
Aralýksýz koþtuðum bitimsiz aþkýn baþ koymuþken yoluna
Muradým mý hafýz?
Yeþeren gözlerime bak.
Ýhtilafý mý yalnýzlýðýn?
Ýnkâr edemediðim kadar mutsuz ama Rabbine sadýk.
Yaþaran sözcükler mi yoksa aralýksýz darp eden?
Yaslandýðým daðýn neþri ve eseri olsa gerek
Bünyemdeki hezeyan ve katýk
Ettiðim kimi zaman isyan
Elbet af etsin Rabbim þu günahkâr aciz kulunu…
Metruk hanelerden yaðan baþýma neyse aþikâr
Uðrumdur þiir
Aðýtlar yaktýðým asla deðil kibir
Bir münafýksa takýlan peþime
Allah rýzasý için sevmedim mi cihaný?
Elbet bitmez de yüreðin ricasý
Kýyama durduðum her gün her ezan vakti
Çýðýrýndan çýkmýþ insanlara Rabbimin çaðrýsý
Ses etmeden yaþadýðýma þahit her acý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.