ÜSTAD ABDURRAHİM KARAKOÇ'a...
Vuslatýnýn 10. Sene-i devriyesinde Üstad KARAKOÇ’a rahmet ve saygýyla...
Giderken bizlere koyup gittiðin,
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Her defasýnda bir sitem ettiðin,
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Dost dersin arkandan kazar kuyunu.
En yakýn bildiðin gizler huyunu.
Çözemedim hâlâ türlü oyunu.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Neslimiz aslýný unuttu gibi.
Söz zirve, davranýþ ta yerin dibi.
Aklýma sözlerin geliyor tabi.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Doðruyu söylersin köyden kovarlar.
Söz verir, unutur, baþtan savarlar.
Dert ortaðýn olur soðuk duvarlar.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Hele þu utanma artýk yok oldu.
Aklar kara oldu, kara ak oldu.
Saldýk ipi sanki bize hak oldu.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Nerede yazdýðýn Mihriban þimdi?
Saçlarý ne renkti, aslýnda kimdi?
Sendeki o sýrra edep hakimdi.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Mesut’um herþeye susarým usta.
Sesimi bir ömür kýsarým usta.
Kur’aný getir el basarým usta.
Sevemedim ben bu devri Karakoç.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.