MENDEBUR
MENDEBUR
Sanmayýn vicdaný temiz ve paktýr
Güçsüzü çiðneyip ezer mendebur
El etek öpmekte üstüne yoktur
Don lastiði gibi uzar mendebur
Görsen inmez burnu hep Kafdaðý’nda
Nemrut bile masum kalýr yanýnda
Yalakalýk akar kirli kanýnda
Kara çýban gibi sýzar mendebur
Girdiði meclise hep nifak sokar
Gönül tarlasýna hasetlik eker
Vicdan testisinden cerahat akar
Yalan ummanýnda yüzer mendebur
Karýþtýrýp ortalýðý sývýþýr
Asilikte Firavun’la yarýþýr
Nerde pis iþ varsa ona karýþýr
Halkýn huzurunu bozar mendebur
Avurdunu kul hakkýyla þiþirir
Kazanýnda haram aþý piþirir
Devlet malý deniz deyip aþýrýr
Yüzü kýzarmadan gezer mendebur
Fýrsatçýdýr, daima fýrsat kollar
Þeytanlýkta þeytaný bile sollar
Defolu mal demez allayýp pullar
Hileyle süsleyip bezer mendebur
Köylüden çok ucuz toplar hasatý
Ýblis’tir bindiði onun has atý
Fakirin göðsüne sokup pusatý
Ýnsanlýða mezar kazar mendebur
Kürkü kalýn amma çýplaktýr ruhu
Kibirinden hakir görür güruhu
Anasýndan bile alýp da ahý
Kendi gölgesinde süzer mendebur
Hileyle herkesin gözünü boyar
Yalnýz kendisi yer hep kendi doyar
Ýyi marka takým elbise giyer
Sanýrsýn Roma’da Sezar mendebur
Politiktir tutmaz verdiði sözü
Perde inmiþ görmez, Nurgül’üm gözü
Yüzüne tükürsen utanmaz yüzü
Yaðmur diye karýp özer mendebur
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.