Þafak sökmek üzereydi ve Ufuk yeniden kýzarmaya baþlamýþtý. Dinledim. Kulak verdim dýþarýdan gelen bir sese Baktým. Bülbül öter, gül aðlar yeþil yeþil içinde iken. Boynu, büküktü gülün. Can veriyordu, bülbüldeki sese.
xx .
Daðlar kýzýla çalýyordu Gök mavisini sergiliyordu, ressam gibi Deniz gibi. Engin, okyanuslar gibi! Konuþuyordu hafiften bir rüzgar Dallar ile! Yapraklar ile dans ediyordu þafaðýn kör vaktinde. Ve! Mutluluk yayiliyordu bülbül þarkýsýný söylerken Bahar, neþe saçtýðý bir günde.