MÜCELLA

týkýr týkýr bir sabahý iþliyor,
kara bir zetina makinesinde,
ne umutlar, ne düþler,
mavi menekþe sokakta, bir demet çiçek, umudu düþler,

Mücella dedi, bir ses, bir soluk,
kapý týkýrtýsýnda,
pencere pervazýnda,
kimin kimsesi, bilen yok,

kapý eþiðinde, bir papatya,
bir umut torbasý,
bir bulut kümesi,
Mücella, heyecaný boðazýnda,

eli aðzýnda, eski kapýyý,
sürgüsünden kurtardý,
sonuna kadar açtý,
gönlünün açkýsýný,

bir tanýr, bir tanýmaz,
bir kucaklaþma,
nasýl olur, sahi nasýl?
sorular sorulara,

yitik cevaplar gökyüzünün eksik parçalarýný tamamlýyordu,
Mücella’ydý iþte bir hayal kumkumasý, yine el vermiþti nakýþýn rengi ruhsarýna, göðün bitip tükenmek bilmeyen mavisine,
Mücella’ydý iþte mavi gözlü bir dev…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz


Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İÇİME ÇEKMEK İSTERDİM BİR KIRMIZI BALON SOnsuz Yol SARI PAPATYA UÇUN KUŞLAR UÇUN O TREN KALKTI KARA GÜL HÜZÜN EYLÜL EYLÜL AKAR 3 Aralık Dünya Engelliler Günüymüş bize her gün... GÜN AYSIN