Gök kýzýla boyandý artýk Gecenin karanlýðý yüzünü gösterecek Yýldýzlar selama dururken Gülüþün karanlýðýma meydan okurdu
Bilmem kaçýncý yüzyýlda merhaba dedin Dünya denen zindana Oysaki cenneten kovulan neslin evlatlarýydýk Umut edebilme ihtimalini senle tanýdým
Benim dünyamda umut yoktu Canlanmak yeþermek Tanýmadýðým kavramlardý Bülbül bir dikende can vermiþti Hatýrlamadýðým bir zaman diliminde Her aþýk kendi aþkýnýn bülbülü imiþ oysaki Ölümlerde aþk izi bulduðum da anladým
Ölmek ila tenin ölümü mü? Ruhun ölümü ölmek olamaz mý Hangi tarihlerde var oldun bilinmez ama Hangi zamanda öldüm iyi biliyorum
Bir deli divane gibiyim Seller misali bir o yana bir bu yana savruluyorum hayat denen denizde Ellerim bomboþ Halim pejmürde Dudaklarým da adýnýn kalýntýlarý
Sen doðduðundan beri Karanlýklar gebe kaldý nura Sema ehli binbir þükür etti hakka
Sosyal Medyada Paylaşın:
serhat fidan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.