Umut
Umut
Aslýnda sorarsan
Yaþamýn içinde gel gitlerin esiri olmuþ biriyim
Periþan halime aldýrmaz
Gönül acýsýna kulak verirdim
Unutulmuþ acýlarýma
Aðýtlar yakardým
kabuk baðlayan
Yaralarýmýn sýzýlarý ile
Gecenin kollarýnda uyanýrdým
Sonra baþýmý dayardým Yastýða
Hayaller kurar
Her defasýnda
Yýkýlan birini görürdüm
Acýlarýn doðumunda yeniden dirilirdim
Aslýnda ben
Yýkýlýp giden Bir enkazýn insanýydým
Acýlarýn kol gezdiði kentlerde var olmaya çalýþýrken
Bir beþerî kavgaya tutuldum
Dudaklarýmda kanayan yara
Ömrümde kalan ise Hatýralarým
Bakýyorum da
Düþlerimin düþ olmaktan çýkamadýðý
Bir hayatýn esiriyim
Þimdi önümde bir bardak çay
Ruhumda gönülden kopma kayalar var
Bir koltuða çivilenmiþim
Hayýflanmalarýn ve keþkelerin
Bir anlam ifade etmediði bir çöplükteyim
Semada kandil sönerken
Avuçlarým da sýzýyor karanlýk
Avuçlarýmdýr güneþin rengini solduran
bir tebessüme gebe kalmýþtý.
Daha doðmadan oda ölüp gitmiþti
Bunlar yaþanýrken
daha adý konmamýþ ölümler yaþanýyordu yüreðimde
ölümün yankýlarýný yaþarken
ruhuma da sinmiþti elemin göz yaþlarý
taþtan harflerle kazýlýyordu gönül evime
Son nefesini verirken umut
Arkasýna göz atmayý unutmamýþtý
Ellerim bir katilin elleri artýk
Ellerim bir soykýrýmýn adý
Ellerim ölüm fýsýltýsý
Ellerim periþanlýðýn diðer adý artýk....
Benler bir daha doðmamalý
Yaþamamalý
umudun ýþýðý sönmeli
Yaþamýn içinde
Bir fanusun içinde
bir kum tanesi kalmalý
Bir daha yaþamamalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.