BEYAZ ZAMBAK
BEYAZ ZAMBAK
Kime sorsam bilir beni,
Uzun uzun anlatýr hikâyemi,
Asaletimi, letafetimi,
Gençliðimi, zarafetimi.
Herkes sever de kokumu,
Pek de bilemez huyumu.
“Çaðýn hastalýðý” derler,
Beyaz zambaðýn yokluðu.
Benim þarkýmý benden dinleyin,
Beyaz zambaða kulak verin.
Rüzgârýn sevdasý gönlüme deðince
Gözümü gözünden sakýndýðýma inleyin.
Býyýðý terleyen delikanlýnýn
Mahcup bakýþýdýr beyaz zambak.
Bembeyaz gelinlik içindeki kýzýn
Kýrmýzý kuþaðýdýr beyaz zambak.
Züleyha tanýyamadý bir türlü beni,
Ne kadar anlatsam, anlayamadý hislerimi.
Zindanlarda çürüse de bedeni,
Yýrtýlan gömlektir beyaz zambak.
Sevdanýn bir itibârý var,
Usûlü var, erkâný var,
Her yürek taþýyamaz,
Beyaz zambaðýn vicdâný var.
Takvimden yaprak düþer,
Gün biter, ay döner,
Deðil yýl, asýrlar geçer,
Beyaz zambak hep yerindedir.
Her þeyin bir zamaný var.
Her çiçek bir gün solar.
Mevsimler deðiþse de
Beyaz zambak hep açar.
Hamiyet Su Kopartan ✍
30.05.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamiyet Su Kopartan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.