DÜN GECE
Dün gece,
bir bebek aðlýyordu ön koltukta,
bir baþkasý daha iki sýra arka saðýmda,
Analarý pýþpýþlýyordu acz içinde,
Ve lastikleri dönüyordu otobüsün,
Anladým dönen yalnýz lastikler deðildi,
aslýnda dünya dönüyordu hala!
Derin uykusuzluðumdan baktým yollara,
sonra koridora ve insanlara,
Ýki sevgili kikirdeþiyordu yan koltukta
baþýný saða sola burkuyordu sakallý bir amca,
anladým dünya dönüyordu hala.
Mola vakti dinlenme tesisinde
tepsisinde ki çaylarý satmaya çalýþýyordu
bir yeni yetme.
sesler bir birine girmiþti,
koþuþturmaca, merak telaþ,
her þey,
ama her þey vardý
bir ben yokmuþum meðer
dönerken dünya,
Yitirdiðim sevdam da asýlý kalmýþým.
Aynaya baktým benim iþte,
hiçte býraktýðým gibi deðilim!
Aðarmýþ kar beyazý olmuþ saçlarým,
Alnýmda yýllarýn yýllarýn kavgasý...
anladým benle durmamýþ,
dönüyormuþ aslýnda dünya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.