Rubai Tadında Dörtlükler

-1-
Mutluluk çok sürmez,bir anlýk...geçer.
Bitmeyen gece yok! karanlýk...geçer.
Bu dünya ne hanlar,hakanlar gördü;
Ömrün saltanatý,sultanlýk...geçer.
-2-
Geldik ayný yoldan,çoðaldýksa hep;
Dünyaya gelmeye sudandýr(!) sebep.
Baþa gelenlere akýl sýr ermez,
Bulunur ölmeye sudan bir sebep!
-3-
Bitirdik günleri,kalana bir bak!
Çehremiz deðiþti,talana bir bak!
Her masal sonunda mutlu biterken,
Hayat bir masalmýþ! Yalana bir bak!
-4-
Sevenle sevmeyen bir olur mu hiç?
Sevenin kalbinde kir olur mu hiç?
Söz,tutum,marifet boy aynasýnda;
Hesapsýz sevende sýr olur mu hiç?
-5-
Aynaya düþen ne?Yüzün mü?Deðil!
Dildeki ifade,sözün mü?Deðil!
Söze de yüze de takýlýr maske;
Yüzleþmek istersen özüne eðil!
-6-
Ýçinden gelip de samimi dursan,
Baþlar tedirginlik: “Çýkarcý insan!?”
Anlarsýn boþuna her denemede,
Kalp arýnmadýkça sonumuz hüsran!
-7-
Arýyý çiçekten baldan ölçerler,
Aðacý yapraktan daldan ölçerler,
Ýnsaný çýrçýplak soyacak yerde;
Nedense giysiden,maldan ölçerler.
-8-
Ýnsan bu, bencildir, “hep bana” çalýþýr.
Bir günlük beyliðe,tufana çalýþýr.
Bir tür de vardýr ki,akýl sýr ermez hiç,
Aþka,Hakk’a,dosta...irfana çalýþýr!
-9-
Düþün,bir dakikaya neler sýðar!
Sevinçler,üzgüler,keþkeler sýðar!
Herkesin dilinde hep “biraz sonra”;
Bilinmez,ansýzýn gitmeler sýðar!
-10-
Bir çaðda zaferler vehmeder insan;
Çekilir,hep mevzi kaybeder insan.
Son kalan topraða düþerken bile,
Kendini muzaffer zanneder insan!
-11-
Sen iyi ol gönlüm,âlem saf bilsin!
Bu yolda çabaný hep israf bilsin!
Söz incisi diz ki, gerçek sevgiden;
Varsýn deðerini tek sarraf bilsin!
-12-
Kalbimin sabrýna þaþarým dostlar!
Bunca gam yüküyle yaþarým dostlar!
Mihnet çektiðimle övünmem asla,
Sevmekte istikrar baþarým dostlar!


Sosyal Medyada Paylaşın: