Ne feryat edersin ölüm denince
Ömür dedikleri üç günlük rüya
Ecel müsdahdemi gelmeden önce
Ölmeyi bileni yormaz bu dünya
Dar günde bellidir sabrýn ederi
Arada ah çekmek kulun kaderi
Kaderden payýna düþen kederi
Bölmeyi bileni yormaz bu dünya
Muradý Hayy olan aramaz düzü
Þan sayar dizine zahmetten izi
Dert dediðin özde rahmet denizi
Dalmayý bileni yormaz bu dünya
Can tende nazlý kuþ, kutsal emanet
Teni terkedince biter o nöbet
Ölümden nasihat, kabirden ibret
Almayý bileni yormaz bu dünya
Kim demiþ hayat zor yollarý sýrat
Nimete kýyasla dertler küsurat
Mel’una ödüldür asýk her surat
Gülmeyi bileni yormaz bu dünya
Þer telkin etse de þirk avukatý
Hayýr ve þükürdür dilin zekâtý
Her kulun mirâcý birkaç rekatý
Kýlmayý bileni yormaz bu dünya
Nankörlük çekmiþse basirete set
Ahvalden þikâyet dil için izzet
Hezeyanda ziyan þükürde lezzet
Bulmayý bileni yormaz bu dünya
Korkup da gözlerin öfke selinden
Muhabbet sazýný atma elinden...
Dostluk türküsünü gönül telinden
Çalmayý bileni yormaz bu dünya
Düþleri budarken her mezar taþý
Serapa köþk kurmak boþa uðraþý
Hayat düsturundan hýrsý telaþý
Silmeyi bileni yormaz bu dünya
Bir dava eri ki Süphan’dýr virdi
Sel vursa sarsýlmaz sinede yurdu
Her derdin dârýdýr piþmenin ardý
Olmayý bileni yormaz bu dünya
Mecit Aktürk