Hepsi Bu

Þehrin camlarý açýk
kaos devri diyar mavera uzak
celbime daha çok var alkýþlamayýn ölümü
konuþmaya daha bir ceset uzaðým
boðazýma sinmiþ kalabalýk is
tepemde gülüþünü okþayan giysiler
yokuþlarý vahim tuzaklarý eðlenceli
aklým almýyor bu þarki neden çalýyor þimdi
göðsünü tutan çocuklar ellerimde
beni tanýmýyorlar benim gibi
cilt cilt aðlamalarým yok artýk
konuþmalarým yüzünden sessizliðimi özlüyorum
ceplerim yine baþkasýnýn doldurduðu
doðduðumdan beridir yalnýzým
Bu kalabalýk ah akþam sinem ince öksürük
baþkasýnýn atý benim yelem
diyar diyar yaðmuru mu yaðar bu yazýn
beni baþkasýnýn yelesine baðladýn
bahar geldi bak ömrümüz yok artýk
kýþýn doðan çiçekler dikildi karþýma bak alným daðýnýk
bu pýnardan son kez içmiþim
bu yokuþtan son kez geçmiþim
bu seni ilk kez görememiþim
Bu hepsi bu
beni kurtarýyorum boynum eðik
göðsüm solumda tabut
fýsýltýyla harcanýyorum herkes duyuyor
boðazýnda bu þehrin kendimi yokluyorum
ilk kez bir gidiþi konuþmuyorum.






Sosyal Medyada Paylaşın: