HER GECE

Bilmiyorum kaç düðüm attýn þu boðazýma.
Ben çözdükçe yenisi görülüyor her gece.
Kulaðýnda yer yok mu dinmeyen avazýma?
Sessiz çýðlýðým ile yoruluyor her gece.

Þu gönül bir garip han, uðramýyor hayalin.
Yoksa yorgun mu düþtün, kalmadý mý mecalin?
Söyle bileyim yeter muamma olan halin.
Gönül yalnýz duaya sarýlýyor her gece.

Býraktýn bir baþýma, baþ edemem ben benle.
Hep bir savaþ içinde kalýr mý yürek dünle?
Yine ayný olacak yarýnla, öbürgünle.
Bilsen ruhum kaç yerden vuruluyor her gece.

Yangýn yeri her yaným, bitmez sol yanda sýzý.
Bedenim ayrý sýzlar, ayrý þu canda sýzý.
Her vakit ayrý bir dert, yorar her anda sýzý.
Kaç kemiðin kaç yerden kýrýlýyor her gece.

Mesut’um iþte böyle yok izahý gecenin.
Baþýný derde koydum her mýsra, her hecenin.
Þiir denen aþikâr, çözümsüz bilmecenin,
Þu garip insafýna sarýlýyor her gece.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: