hiç deðiþmedim
hep bildiðin benim iþte,
ellerimde tütün kokusu,
saçým sakalým hep ayný
hep ayný ben iþte
yokluðunun sürgünü iken
unutulmuþluðun dehlizlerinde yitik iken
hiç önemsiz iken
yüreðimde boþ kalan yeri doldururken
hayalin
sen ayný sen misin,
hiç deðiþmedin mi
siyah saçlarýn ,kara gözlerin...
ne kadar da uykusuzum oysa
ay ýþýðýyla aydýnlanan odada
þiir ve sen
ben hiç vazgeçmedim
sükunet bulsun diye
her an heyecanlarým
ya dönüþür
ya baþtan baþa,
tepeden týrnaða susarým
her adýmýn çýtýrtýsý duyulmakta
aynanýn pervasýndan kalbimin ýþýltýsý sýzmakta
sessiz
ve gizlice
sen dökülürsün her gece
yeniden sima bulursun
dili olup kalbimin
duhulümdekileri anlatýrým sana
parça parça
parýltýn vurur aklýma
yokluðuna aldýrýþ etmeden
yolunu gözlerim
gelip geçersin hayalimden
kör mü gözlerin sahi
görmez misin hiç
aynalardaki suretinle nasýl avunduðumu
solup tükenen yitiklerde
seni nasýl arandýðýmý
pencerede bir beyaz karanfil
tek ve yalnýz
yýldýz yýldýz
bütün kandilleri yanmýþ gecenin
uzaklara doðru seyrüseferlerdeyim
senin gölgen düþer önüme
baþ döndürücü bir hýzla giderim
ardýn sýra
kaybolursun
içim burkulur
seni dalgalara fýsýldarým
her gece vakti
bir masal gemisi demir atar
bütün sarý ýþýklarýný yakarak
suya dökerek senin misalini
suretinin bütün güzelliðine
isyaným baþlar
sana baþkaldýrýya teþvik eder düþlerim
denizle gökyüzü sisler içinde
seni hatýrladýkça
anýlarýn sayfalarý aralanýr
bitti, dendikçe çoðalýrsýn
eksik, dendikçe tamamlanýr
okundukça anlam kazanýrsýn
bütün aþk kelimeleri
hýfzýmda ki kuvvenin yekun eylemlerine maruz
yaklaþtýkça bir mana kazanýrsýn
sende gizli olanlar
bana aþikar kýlýnýr
bütün masumiyetin hep taze
bütün mahcubiyetin hep diri
bütün sýrrýný giyinerek geldiðinde
indiðinde geceye
dokunduðunda göðüme
bütün mekanlar senin kadrajýn olur
bütün hacimler senin aðýrlýðýnla dolar
senden teþekkül etmiþ sadrýmýn zelzelesi
bütün çarklarý senle döner
zembereði boþalýr gecenin
ne ben
yarýný beklerim
ne sen
dünde kalýrsýn
redfer