RÜZGARIN ÇIĞLIĞI

Savurdun geçmiþin küllerini .
Estikçe haykýrýþlarýný dinledim dün gibi.
Ah! eder gibiydi .
Engince kavradýn, ellerinle zamaný þimdi .
.....

Anlatamýyordun...
Hislerini savurdukça
Savuruyordun.
Fýrtýnaya býraktýn nasýl da kendini ..
Çaresizlik,bu nasýl tükenmezlikti..
...
Geçmiþ ,gelecek ve an karýþýyordu .
Bir þeyler mýrýldanýyordu .
...

Poyraza dönüyordu tabiatýn .
Aðaçlarý kökünden sökercesine ..
Kulaðýma bir þeyler fýsýldýyor, tutuyordun tüm gücünle kollarýmdan .
"Gel benimle "dercesine .
Göz gözü görmüyordu , tüm heybetinle sesleniyordun
Toz bulutlarýnýn içerisinden.
.....
Rüzgar ..
Seni anlayamýyordum.
Ýçindekileri kustukça.
Ben korkuyordum.
Sakinleþmiþ gibi görünsende
Önüne geleni yýkýp geçiyordun .
Yaðmurlar yaðdý gökyüzüyle birlikte gözlerim .
Yumuþadý,sakindi toprak gibiydi üstelik..
..
Dayanamadým.
Sordum neden bu hiddetin?
Dedi:Ben hep böyleyim .
Kýrýlýnca kimseyi duymaz,eser gürlerim.
Kendimi kaybedince þiddetimle dinletirim...

...
Üzüldüm dedim rüzgara.
Hafif nazlý bir esintiyle yaklaþ .
Anlatacaklarýný nahif bir þekilde anlat ruhlara .
Ýz kalsýn,
kalplere dokun icabýnda.
O zaman ulaþýrsýn her daim sonucunda vuslata.
...
Deprem olup can yakma,kimsenin sol yanýný yýkma.
Esip gürlemeden önce düþün taþýn hýrpalama.
....
Anlýyorsun artýk dediklerimi ..
Sakin düþünsen oysa ki .
Kollarýmý nasýl sýkmýþtýn hýrpani .
Konuþsaydýn dinlerdim seni ..
......


Senin ülkendeyim baðýmsýz dünya da
Daðlarýn yüksek dumanlarýna
Yukardan bakýnca
Aþaðýlarda olan hiçliðe
Estikçe sana mý benzemeliyim .
Çözemedim .


Esince büyüksün !
Susunca küçülürsün , aþaðýlarda.
Yabancýsýn bu dünyada
Ýtimadýn kalmamýþ estikten sonra yorulunca.....
........


Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: