Canımın Cananı Ol

Ezeller ötesinden süzülerek gelen yar;
Ilgýt ýlgýt yel ile, canýmýn cananý ol;
Canýmdan daha özge sevdiðimi bilen yar;
Çaðlayandan sel ile, canýmýn cananý ol.

Bad-ý saba getirsin ahvalinden haberi;
Sinendeki gül ile, tenindeki amberi;
Kerem’e benzemesin sevdamýzýn kaderi;
Zülfündeki tel ile, canýmýn cananý ol.

Seni bana bahþetmiþ ezel-ebet sahibi;
Layýk bulmuþ köleni bir dilberin habibi;
Þu yaralý ceylanýn bulunur mu tabibi;
Yok etme ecel ile, canýmýn cananý ol.

Daðlarýn yücesinde eriyen kar misali;
Çýðrýþan bülbüllerin çektiði zar misali;
Yürekte küllenmeyen, hicranlý kor misali;
Koyma hoyrat el ile, canýmýn cananý ol.

Gülþendeki çiçekler aþký terennüm eder;
Nehirler raks ederek deryaya doðru gider;
Yalnýz bende mi olur, bunca elem ve keder;
Cevretme engel ile, canýmýn cananý ol.

Boyun, posun, endamýn Selviyi kýskandýrýr;
Cemre misali gözler evreni uyandýrýr;
Fettanca bir gülüþün herkesleri kandýrýr;
Kývrak ince bel ile, canýmýn cananý ol.

Baðrý yanýk aþýðýn duman tüter baþýnda;
Ýnci mercan saklýdýr gözlerinin yaþýnda;
Firkatin zakkum olur ekmeðinde, aþýnda;
Ýnletme bülbül ile, canýmýn cananý ol.

Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: