YAR
Baðlanmýþ olsam da bin bir yerimden;
Çözersem de yine, ben çözerim yâr.
Cevrin gitmedi ki bir gün serimden
Üzersem de yine, ben üzerim yâr.
Aþkýn tandýrýnda yandýk kavrulduk;
Esti acý rüzgar, tümden savrulduk;
Vuslat baharýnda kýþa çevrildik,
Sezersem de yine ben sezerim yâr.
Kalbimde yer etmiþ çýnarýmsýn sen;
Kaynaðý tertemiz pýnarýmsýn sen;
Ýnci, mercan, cevher damarýmsýn sen;
Dizersem de yine ben dizerim yâr.
Ey sevdiðim beni nadan görsen de,
Baþka bahçelerden güller dersen de,
Vuslat deryasýnda hüküm sürsen de,
Yüzersem de yine ben yüzerim yâr.
Sanma ki alemler senden sorulur,
Kaynayan volkanlar söner, durulur.
Taþlaþmýþ yüreðin bir gün yorulur,
Bezersem de yine ben bezerim yâr.
Gel bir tanem salma beni bu derde
Gönlünün gözünden açýlsýn perde
Saçýný okþayýp, öptüðüm yerde
Gezersem de yine ben gezerim yâr.
Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bölükbaşı Dara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.