Bir bebeðin gözlerinden akan masum su damlasýydý gönlüm Topraða düþsem bereket olacaktým Yaðmur mazgallarý arasýndan laðýma karýþtým Beklentim kalmadý hayattan alýþtým!
Neden hep cehenneme meyilliydi ömrüm? Belki de Yeþil ve Kýrmýzýyý ayýrt edemeyen renk körüydüm Baþroldeydi sevdiklerim Kendi hayatýmýn dublörüydüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.