Aslýnda tek bildiðim þey Ne hissettiðim Biraz mutlu biraz hüzünlü biraz paramparça En çokta aþýk
Ufacýk bir üzüntüde açýyorum radyoyu Aþk þarkýlarýný doluyorum dilime gün boyu Kah aðlýyor kah gülüyorum Diyorum ta sarhoþluktan ne yaptýðýmý bilmiyorum
Kapanmýyor içimdeki yara Her gün daha çok caným yanýyor Kulaklarýmda kahkahalarýn yankýlanýyor Ýþte o an dünyanýn en mutlu insaný oluveriyorum
Hayallerde yaþatýyorum bizi Gerçek olamayacak kadar güzel gözlerini Bilirsin görmek isterim beyazlar içinde seni Artýk yabancý olsak bile
Üzülme benim için Dümeni kaptansýz gemide Sahipsiz berduþum ben Mutluluk hakkým deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
eymen_hdrgl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.