NASILSIN?

Yýllar sonra aklýma düþünce o gözlerin,
Ýçimden varýp sana nasýlsýn demek geldi.
Sen kýrýk bir plakta saklý kalan bir þarký,
Sen içli bir bestede fasýlsýn demek geldi.

Sitem ettim yeniden mazi denen hasmýma.
Yan yana gelememiþ sýrlý ismin ismime.
Rastladým senin ile gülen o son resmime,
Al senin duvarýnda asýlsýn demek geldi.

Buluþunca vuslatta kavuþunca can cana,
Seyr-i alem içinde doyar mý gözüm sana?
Bir çýðlýk ki koparýp avaz avaz her yana,
Varsýn þu yorgun sesim kýsýlsýn demek geldi.

Baþ harflerimiz hâlâ aðaçlara kazýlý.
Bu hasret dinmek bilmez yaradan da azýlý.
Ben gönül meclisinde ismi yedek yazýlý,
Sen ise can özümde asilsin demek geldi.

Günden güne artýyor gözyaþýmýn debisi.
Beyhude sevdalarýn olduk aðýr abisi.
Mesut’um þu zamanda kaldý mý sen gibisi?
Nesli tükenen en son nesilsin demek geldi.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: