Aksam dokuz olunca, Koþarým sevgilimin kuytularýna. Çünkü bir tek o buyur eder beni, Suskunluðun huzuruna. Ve bir tek o zincir vurur, Beynimde koþuþup duranlara. Hiçbir karþýlýk da beklemez, Fiyat biçmez, Hesap bilmez, Ben gitmeden, O hiç gitmez. Bu yüzden hiç bekletmem onu, Saat dokuz olunca, Koþarým karanlýðýna, Sarýlýrým suskunluðuna. Tabi olur bazen geç kaldýðým da, Ama yine de bekler o beni, Çatýya atýlmýþ bir beþiðin, Bir bebeði beklediði gibi...
Not:Lütfen burda bahsettiðim sevgilinin ne olduðunu tahmin etmenizi rica ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan sormaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.