Ayazımın içinde

Kaç kiþiyi gönderdim bu þehirden.
Kaç çocuðu yürüttüm.
Kaç çocuðu büyüttüm.
Sen hep memleket.
Sen hep gurbet.
Ve sen hep kanayan bir yara,
Gözlerimin önünde,
Ömrümün merkezinde.

Kaç günümü sürgün ettim ömrümden.
Kaç umudun KELLESÝNÝ aldým.
Kaç gözyaþýmý gülüþümle ALDATTIM.
Sen hep nefes.
Sen hep ateþ.
Ve sen hep durmayan bir yaðmur,
Avuçlarýmýn içinde,
Aðýrlaþan elbiselerimde.

Kaç çýðlýðýmýn KÖKLERÝNÝ söktüm nefesimden.
Kaç kuru dala tutundum.
Kaç kýþ geçirdim unuttum.
Sen hep gelen.
Sen hep giden.
Ve sen hep sönmeyen bir volkan,
Ayazýmýn içinde,
Terimin zerresinde...
                   
V.SORMAZ




Sosyal Medyada Paylaşın: