Ey doðum sancýsý suretinde çýkýp gelen hüzün, Sorma bana ömrümü. Anne karnýnda ölen bir bebek kadardýr ömrüm. Hiçbir sesi iþitememiþ karanlýðým. Hiçbir yüze dokunamamýþ yalnýzlýðým. Ve hiç var olamamýþ gözlerde varlýðým.
Ey doðum sancýsý suretinde çýkýp gelen hüzün, Sorma bana yurdumu. Mülteci bir babanýn yüreði kadardýr yurdum. Hiçbir ovaya ulaþamamýþ sýnýrlarým. Hiçbir bahara kavuþamamýþ yarýnlarým. Ve hiç var olamamýþ yollarda adýmlarým.
Ey doðum sancýsý suretinde çýkýp gelen hüzün, Sorma bana adýmý. Yorgun bir hamalýn avuçlarý gibidir adým. Hiçbir harfi yazamamýþ çatlaklarým. Hiçbir rahata dokunamamýþ nasýrlarým. Ve hiç var olamamýþ sevinçlerde parmaklarým...
V.SORMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan sormaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.