İnsanlık...

Mübarek, muteber eder biatý,
Muhteþem, muhterem edebiyatý...
Þahsiyet buldukça insan hayatý,
Sahte saltanatlar devrilir gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Kýlavuz kýlmaya ilahi nuru,
Kafi hür insanýn aklý, onuru...
Vicdanýn utancý uþaklýk uru,
Özgürlük közünde kavrulur gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Ýsabet buldukça bilgi avýnda,
Tekrar doðar insan yeni savýnda...
Isýtýp, dövdükçe mantýk tavýnda,
Düþünce oklarý sivrilir gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Ýleri döner hep zamanýn çarký,
Bundandýr dün ile yarýnýn farký...
Gerçeklik döktükçe tarihin arký,
Yalanlar, yanlýþlar doðrulur gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Uyuþturur aciz iltihaplarý,
Mit, masal kýlýflý dogma haplarý...
Büyüdükçe zihin, beyin çaplarý,
Meçhuller maluma çevrilir gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Gitmesi zorunlu iz neye yarar,
“Ben”leri sorunlu biz neye yarar...
Ýzan süzgecinden geçtikçe karar,
Tavýrlar þuurla yoðrulur gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Cehalet daðýnýn sisi-dumaný,
Hurafe baðýnýn sapý-samaný,
Þirk, riya çaðýnýn sahte imaný,
Hakikat yelinde savrulur gider,
Ýnsanlýk kemale evrilir gider...
.
Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…