Ankara döngüsü

bir bahardan arta kalan
gözümün bebeði þimdi rüzgar
gittiðin gibi bir sabah
fütursuzca yine ve yeniden gel
bilmiyorsun deðil mi
sokaklarým senin nefesin

gece bir karanlýk oda
gözlerinde parça pinçik yýldýzlar
aðladýkça yýldýzlar saçýyorsun gökyüzüne
yeryüzüne binlerce öksüz mýsra
sen yazmayý býrak ben sevmeyi
yaþamak iki kiþilik katliam

aþkýn belagatini bilmeyen yoktur
her þehri kolayca tavaf eder ihanet
o ne iklimsiz veda idi o ne þimdi
ellerin çoðul suya katýlan beyaz
üzüm ve tütün kokulu karanlýk bir kuyu
yüreðim kirli ipek böceði kozasý

tam yerini bulmuþ bir beddua gibi
yapýþýr yakasýna adamýn aþk
Ankara’da gece gidenin de gelenin de
adýmlarýný saklar kaldýrýmlar
yani gidip kurtulmak gelip kurtulmak
ölüp kurtulmaktan ötesi de var
mezarým raflarýnda kitaplýðýn

sayrýlý düþlerin ortasýnda
havasýz ve susuz kocamýþ fanusu kýrýp
döner döner aþký anlatýrým
sorana sormayana bilene bilmeyene
oysa her hesabýný görmüþtür Tanrý
açýktan kapalýdan ölmüþten ve diriden
ben sadece senin içindeki bütünden
ayrýlamadýðým için yarýmým








Sosyal Medyada Paylaşın: