HEM RÜZGARIM HEM GÜNEŞ...
Mavidendi patikleri yüreðimin
Nasýl da manidar bir iklimdin sen oysa
Metazori deðildi sevgim
Lades demeyi bilmeyen bir þaklaban dalgýnlýðýnda
Hep dalga geçtim kendimle
Bilemediðim de en hýrçýn dalga olduðumu
Naylondandý eþrafým ve ben kat izimle severken
Tanýk olduðum kadar yerli yersiz siteme
Hem yerim yurdum da vardý
Yâd edilesi dünümün miadý dolmamýþtý da
Zemherilerde üþüyen sözcüklerimi
Þiire serdim
Þiir bildiðim ömrü ise yatak döþek yatýp da yaktým
Ah, nazenin yürek coðrafyam
Temkinli yaþadýðým kadar tereddütsüz severim ben
Bir çað yangýný kimine göre…
Çengeline takýlýyým mevsimin ve kilim desenli
Yanýk ucuyum ben yazdýklarýmýn
Yarenlik eden aþk ve kalem
Yârimse özlem
Koþtuðum ýlýk nefesinde bu aþkýn
Kaynarken yüreðimdeki kazan
Konfetiler serperim ben þiirlerimle her münazara ettiðimde
Þiirsel bir doku serpilir saf yüreðimde
Göðün kamberiyim
Yerinse solgun çiçeði
Beynamaz gölgelerden çektiðimi
Söylesem mi yoksa sizlere?
Ýyi de inanmazsýnýz yaþatýlan kabir azabýný
O yüzden ölümden korkmuyorum ben
Mademki kavuþacaðým özüme ve Rabbime
Kayýtsýz þartsýz teslimim maneviyata
Közümde saklý olsa da hüznüm
Bedeller ödedim ben sevdikçe
Ve sevindikçe þen bir çocuk gibi
Dikilesi aðzýný kapatamadým insanlarýn
Uçuþan zanlardan neler düþtü payýma
Payidar bildiðim kadar insan sevgimi
Ve iþte koþtukça koþuyorum bilinmedik bir istikamette
Hicranýmla yanýk kelamým
Mevsimde saklýdýr hem benim itibarým
Hem rüzgârým hem güneþ
Hem aþkým hem aþina gülüp geçenlere
Hem katýksýz mutluyum
Hem de katýksýz nur saçar ruhum
Gerçi zaman zaman tutulur nutkum
Ama…
Devamý yok ki bu þiirin
Ömürde saklý gizin de izini sürdüm süreli
Coþkuma eþlik eden Rabbim ve kalemim
Mütalaasý sözcüklerin
Zýpkýn yemiþ gibiyim hem yazmadýðýmda
Kabullendiðim yazgým ve de yasým…
Muadili olduðum bir yasa iþte içimden geçen
Bense þiir diye ömre alt yazý geçerken…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.