LÜTFEN

Bunca hüzün dün geceden kalma
Bir düþün yorgunluðu
Hayra yorulan harla yoðrulan
Ne vakit fikrime inse karanlýðýn örtüsü
Tüy dikilir uykularýma
Beynimi kemirir sessiz gidiþinin gümbürtüsü
Ardýmda býraktýðým zamaný kilitlesem de sandýklara
Kazýsam içerimde geçmiþin izlerini
Cezam oluyor uykularým
Unutamýyorum gönlümün bütün gizlerini

Topraða dönük gözlerime indirme bal gözlerini
Damarlarýmý besleme letafetinle
Hiçbir düþ reddetmez ihtiþamýný
Hiçbir ruh karþý koyamaz saçlarýnýn teline
Hürriyet beratýný almýþsýn bir kez eline
Ýþtihayla hançerlediðin kalbe
Ölümün kardeþiyle hemhalken de gelme
Papatyalar saksýlara sýðmaz bilirsin
Yarým kaldýklarýmýz mýsralara
Ve katýksýz sevdiklerimiz rüyaya
Ne olur aklýmýn cýlýz yaðmurlarýný bulandýrma
Lütfen taþ kesilen yüreðimin girme kanýna

Aðzýnda köpük çaðlayan simsarlar
Düþlerime bilet kesiyor korkusuzca
Rezervasyona kapalý uykularým tedirgin
Sývasý dökülmüþ gecelerim zindan
Tütüne kesiliyor ol anda zaman
Acýlarýma merhem olmuyor bu kirli duman
Ben büsbütün yýkýlmýþlýðýmla
Dikenler arasýnda sürgün veren
Dallarda yanan gülleri sevdim
Kalbime kalbini sýðdýran
Ruhumu kokusuyla yoðuran caný sevdim
Uzun lafýn kýsasý
Yamalý uykularýmý dar etme
Lütfen kimsesiz düþlerime gelme…






Sosyal Medyada Paylaşın: