Kardelen Ağıdı (lll)

(yetim sami, öksüz veli, çýkrýkçýnýn hasaný gibi binlerce isim girerdi birer ikiþer nizamiye kapýsýndan içeri... ve tek yürek çýkarlardý, her biri serden geçti mehmetçik... kýnalar yakýlýrdý elleri ile ayaklarýna da, birer civanmert kýnalý kuzu olurlar ve çoðunun düþlerinde yavuklusu, burunlarýnda analarýnýn kokusu...

kulaklarýnda dedelerinin askerlik hatýrasý:

"biz kýbrýs’a inerken, gökten yaðmur gibi mermi yaðýyor, aþaðýdan ölüm koþuyordu... düþüyorduk her birimiz yaprak gibi düþüyorduk ama yine de gösterdik yedi düvele yenilmez çelikten gücümüzü")

anadolu uzanmýþ uyuyordu
soðuk þubatýn sert diþleri
tepeleri ýsýrýyor
nazlý bir kardelen son defa ay’a bakýyordu
keþke görebilseydi dolunayý
þöyle göbeðini okþayabilseydi keþke

ateþ ile barut yan yana olmaz
dese de büyükler ve hatta atalar
tek vücut
tek ruh
ve kocaman ateþ
yakýp söndürmüþlerdi gecenin ateþini iki ay önce

bunlarý düþünürken elini karnýnda gezdiriyordu
zeynep öðretmen
içindeydi ali’sinin sanki ruhu
ali’si ise askerde
yarýn verecekti müjdeyi

............

tanrý daðlarý varsa himayalar ve niceleri
ve okþuyorsa zirvelerine yerleþen bulutlarýn saçlarýný
gökten aþýrýp takýyorlarsa meleklerin gözlerine ihtiþamý
ve tanrý yaratmýþsa bir kuyumcu özeniyle þeytaný
ali ne yapabilirdi ki taaa aðrý’nýn eteklerinde
kervan geçmez bu dað karakolunun mevzilerinde

saat gece yarýsýný geçmiþ
nöbet bitimine daha çok var
çekmiþ perdesini gece
ne bir yýldýz ne ay var gökte
sessiz sessizlik tutunamayanlar’da
oðuz atay’ýn treni de geçmez buralardan
nerede eski ipek yolu


ali’nin aklý zeynep’in sýcaklýðýnda
kim düþünür zeynep varken anayý babayý
gün boyu mektuplar yazar
geceleri koynunda uyur
"içimden þu þefkatin fazlasýný alabilir misin" derdi hüzün yazan þairi
ah o kömür bakýþlý sevgilisi


parmaðý tetikte yan tarafta hasan nöbette
ileride veli çavuþ’un timi mevzide

....


"çýt"
sadece bir "çýt" duydu
kardelen önce
herkes için sýradan ama
ama daðda
azrail sesini andýran "çýt"
kafasýný kaldýrdý ardýndan kardelen
yýlan gibi sokulan ses geldi buldu alnýný
"çýtý" çýkmaz oldu kardelenin sonradan


peþinden
yýrttý perdesini göðün
izli mermiler uçaksavarlar
roketler el bombalarý


patlamalar

patlamalar


gök kýzýl
yer mahþer


patlamalar
baðýrýþlar
feryatlar
anonslar
merminin sesini duyamadan düþenler
sizin ananýzý s.keceðiz diyen telsizler


izli mermiler uçaksavarlar
roketler el bombalarý

patlamalar

patlamalar

feryatlar


savruldu gökkubbe
aðlar durur anadolu
hava hiç bu kadar aðýr gelmemiþti aðrý’ya
caný hiç acýmamýþtý bu kadar


patlamalar

patlamalar


çöken
devrilen
yýðýlan
yaralanan
ölen canlar

patlamalar

patlamalar

feryatlar
inlemeler
baðýran aðlayan
deþilen bedenler
delinen mevziler
fýþkýran kanlar
kopan uzuvlar

toprak

ahh o toprak

bilmez hiç bu kadar ýslandýðýný
bilmez bu kadar kýzardýðýný yandýðýný bilmez

þahittir aðlayan hilal ve yýldýz
þahittir
kýrmýzý akar kardelenin gamzelerinde

ali’yi kucaðýna almýþ
hilalinden ayrýlan yýldýz
gözlerinde yaþ
bakýþlarýnda hüzün
yüreðinde hareler
ve ardýna kadar açmýþ kapýsýný
bekler cennet
dilinde hoþ geldin kardelen

.......


o esnada


tanýmadýðý uðursuz bir hisle
fýrladý aniden uzandýðý sedirden
zeynep öðretmen


ter içindeydi
ve içinde kocaman dev gibi bir endiþe

etlerini karýncalar ýsýrýyordu
sol yanýna zehirli bir hancer saplanmýþtý sanki
gözleri kararmýþ
nefesi týkanmýþ
kalmamýþtý dizlerinde derman


hissetmiþti
evet
evet
hissetmiþti
kötü birþey olmuþtu


yoksa

yoksa

diye geçirdi içinden
feryat figan koþtu
saçlarýna topraklar dolmuþtu
kanlý yaþlar sulamýþtý umut çiçeðinin topraðýný


yanan yüreðimi yalnýz koma alimmm
daha müjdemi veremeden
bebemizi öpüp koklayamadan
sakýn haaa sakýn
koma bir baþýma beni koma
bebem babasýný sorarsa ne derim
nasýl derim
baban öldü diye


.....

o gecenin sabahý

ankaranýn sincanýnda gar
sisler bulvarý atilla ilhan
körpe sokaklarda itler
zeynep öðretmen sayýklar
alnýnda kordan kör ter
dilinde aðýt
omuzunda ateþten gömlek


zeynep öðretmen
feryat
figan eder
saçlarýna toprak saçar
kanlý yaþlar çaðlar g/özünden


ben öleydim nola bennn

ben öleydim alimmmm benn


hangisine ne deyim
körpe gelinine mi
yanayým
memedeki bebene mi


gitme gitme dön
yoluna kurban olsun
þu sefil caným

ne olur gitme
sensiz koma bizi

ne olur
gitme
ne olur



...... üçüncü bölümün sonu......



menekþe / sessiz_sakin ve kimsesiz
ersin baþeðmez / çaysýz_þekersiz ve bademsiz
uður arslan / uykusuz_kalemsiz ve denizsiz
hatay / izmir / istanbul / 05 mayýs 2022 01:46


.......

Þiir, aþaðýda linki bulunan þiir serisinin üçüncü bölümüdür...

www.edebiyatdefteri.com/siir/1429736/ruzg-rgulunden-dusen-hayaller.html

www.edebiyatdefteri.com/siir/1430654/kardelen-agidi.html

www.edebiyatdefteri.com/siir/1430816/kardelen-agidi-ii.html
Sosyal Medyada Paylaşın: