Kardelen Ağıdı

(ah anacýðým ahh... denize umut eksen, sulara mavi iliþtirsen ne fayda... sen korurken o sýmsýcak koynunda geldi deþti ya o kahpe kurþun küçücük yüreðimi... kurban gitmiþken kör bir kurþuna neye yarar denizde mavi, gökte mavi, gözde mavi olsa...


inan ana inan buna... öldüðüme deðildir yangýným... hem ne çok kardeþim öldü benim, ne çok akraným... alýþtým artýk ölmeye ana alýþtým artýk... hele o emzikte, kundakta öldürülenler, hele o ana konusunu bilmeden giden ben gibiler...


ahh ana ahh...
derindir...
dipsizdir...
dilsizdir bu yara...
talihsizdir
tarifsizdir...
Þifasýzdýr




üzüldüðüm, seni görememem, seni koklayamamam, öpememem, uyuyamamam kollarýnda, ememememdir sütünden... okula göndermemen, davul zurna eþliðinde ve beyaz gelinlik içinde at üstünde görememendir...


ah anam ahh... ben ne yapacaðým þimdi... bakýþlarýmda þafak türküsü, saçlarýmda memleketimin kokusu, yüzümde yaralý, yaslý anadolu... anadolu ki anamdýr, sen gibi....


burada göðün aydýnlýk bir yerinde tanrý dedemin hazýrladýðý bir motelde kalýyoruz... doðruysa þayet birazdan analarýmýz gelip bizi yatýracaklarmýþ buluttan yataklara...

Seni hiç görmedim anam
ben sen diye kokunu bilirim
sesini bilirim
sýcaðýný bilirim
yüreðini tanýrým
nasýl mý
çoþkun
þevkatli atýþýndan
birde rüzgarda uçuþan saçlarýnýn hýþýrtýsýný duymuþtum

bilirim hiç biri sen gibi kokmayacak... bilirim hiç birinin eli sen gibi dokunmayacak, hiç biri sen gibi sarmayacak...


günü gelince beni tanýyacak mýsýn merak ediyorum ana... kokumu, o baharlarý andýran kardelen kokumu bilecek misin yanýma varýnca...


hani elinde büyüsem bilirsin de.... gerisi boðazýmda urgandýr anam anlatamam.... gerisi boðazýmda urgan...


hatýrlamasan da dert deðil gerçi... çünkü bilirim, eline aldýðýn sadece ölü bedenimdi... hem öyle diyorlar burada, analar unutmazmýþ yavrusunu asla... bilmem ben bunu ana bilmem ben bunu...

bildiðim tek bilebildiðim
doðmamýþ çiðerimin hasretinle yanýþýdýr

senin saçlarýn kömür karasýydý deðil mi ana, kokun buðday tarlasý, gözlerin ayvalýk zeytini... babam öyle severdi seni
O alemden duymuþtum sevdanýzý


merak etme beni ana, buradaki melekler senin adýna yanaklarýmdan öperlermiþ her gece.. biliyorum, sen de özlüyor, sen de sabýrsýzlýkla bekliyorsun tek bedene döneceðimiz günü... bekliyorum seni ana bekliyorum seni... ama sen yine acele etme, burada zaman dediðin kýsacýk bir an... merak etme seve seve bekliyorum seni burada... sen iyi bak aðabeylerime...


hem merak etme beni bak babam da kapýda bekler göðsünde koca bir deþikle...)



soðuk bir nevruz gecesiydi ve
görebilseydi þayet tanrý
uzatýrdý belki ellerini
bandýrýr gibi ekmeði baþak tarlalarýna
tutardý belki
tutar çekerdi beni



gökte
ne þaklaban yýldýzlar
ne yakamozun sevgilisi ay
ne de umut vardý
zaten hep yozdu yobazdý kuraktý toprak


karanlýk egemenliðini ilan etmiþ
kesmiþti köyün yollarýný
kesmiþti birer birer mayýn dolu yürekler
yüzlerinde asýrlýk kin
baþlarýnda poþu
ellerinde kalleþ keleþ



yürüyenler vardý ana
ve vardýlar onlar orada
ama
ne ay
ne fýrat
ne jandarma
ne gönderde sallanan
yýldýzla hilâl farkýndaydý
ne de tümseðin ucunda
açan kardelen



sokuldular sinsice ana
sokuldular sessizce sadece
parmaklarýnda ölüm
ve katil suratlý sisten azimle
sessizliði kaldýrýyorlardý kabre


karnýnda taþýyordun dünyalarý
taþýyordun ve hayal ediyordun
bilmeden görmeden beni ana
hayal ediyordun beni
ahu gözlü sen kezban


içinde atan o minik tekmenin haþmetli acýsýyla
uyandýydýn birden
bir saða bir sola derken
kýmýldadýkça için
dua etti dudaklarýn
bir heyecan ki
dil lâl zaman kör
ki bilmiþtim ben
bilmiþtim gelen azrailimdi


pencere köþelerinden
çizgili bir ayaz vuruyordu perçemlerine
bir gürültü geliyordu sekerek dýþarýdan o esnada
daha önce bilmediðin sesler
ürkünç
telaþlý
israfilin çaldýðý sürun feryadýydý bu
geldim ben
kapýnýzdadýr gayrý kýyamet
dediði andý o


kapý kýrýldý
devrildi kapý
keskin bir ýslýk çaldý sonra
göðü kýzýla boyadý izli mermiler
karnýndan girdi çelimsiz bedenine çekirdek
karnýna giren kör mermi sol göðsünü yaktý sonra
ellerini götürdün çýðlýk çýðlýða karnýna
sýcak bir ölüm bir ölüm daha
baktý karþýsýndakine
ellerin kaldý kan içinde



ne ben babama üzüldüm
ne sen yitip giden dað gibi sevdalýðýna
çünkü çok geçti zaman
Çok geçti hayallere


...


sar beni anneciðim
tut masum kahkahalarýmý


yoksun annem yoksun
ortam toz duman


uzattým ellerimi tut annnemmm

aradým
kokunu
sýcaklýðýný
ayýn kanatlarýnda


korkuyorum anne
gülüyor bak gök
mermiler yaðýyor


üþüyorum annem


meleklerin koynunda sýcaklýðýný aradým hep


hiç bir þey
hiç kimse
sen kokmuyor annem
sen kokmuyor


üþüyorum
korkuyorum
yalnýzým


haydi þimdi o sallanan kayýktan
düþmeden çek kurtar beni

çek kurtar beni
annemmmm
çek kurtar beni



....... Birinci bölümün sonu......



menekþe / sessiz_sakin ve kimsesiz
ersin baþeðmez / çaysýz_þekersiz ve bademsiz
uður arslan / uykusuz_kalemsiz ve denizsiz
Hatay / Ýzmir / Ýstanbul
2022 Pazartesi 18:11:46



.......

Þiir, aþaðýda linki bulunan þiirin ete kemiðe bürünmüþ halinin birinci bölümüdür...

www.edebiyatdefteri.com/siir/1429736/ruzg-rgulunden-dusen-hayaller.html
Sosyal Medyada Paylaşın: