DOĞRUDUR

DOÐRUDUR

Kuytuca bir peyke de kendimle konuþurken,
Çiçeklere ‘’sen’’ diye seslendiðim doðrudur.
Yüreðim yangýn yeri iliklerim üþürken,
Gözlerimin yaþýndan ýslandýðým doðrudur.

Meymenetsiz hayatýn görkemine aldandým,
Tüm ayak seslerini seni geliyor sandým,
Zihnim darmadaðýnýk inan deliye döndüm,
Bir pabuç bir hýrkayla süslendiðim doðrudur.

Bende ki deli sevda sýðmýyor ki Acun’a,
Yýldýzlarý toplayýp doldurdum avucuna,
Ferhat’ý örnek alýp daðýn öte ucuna,
Elimde bir kazmayla yaslandýðým doðrudur.

Zemheri de Kardelen Nisan da Nergiz gibi,
Vuslata adým adým yaklaþtýran iz gibi,
Hep sevgiyle bakýþan bir çift kara göz gibi,
Umudun sofrasýndan beslendiðim doðrudur.

Bazen düþünüyorum, bu aþk’ýn hangi hali,
Bazen de soruyorum, hangimizde vebali,
Bazen fýrtýna olup essem de deli deli,
Bazen Ervani olup uslandýðým doðrudur.

Ýhsan ÞOLA(Ervani)
Sosyal Medyada Paylaşın: