ÖZLEMEK DUYGUSU
Özlemle yanan yüreðin hikâyesidir bu
Anlattýkça özlemi ilmik ilmik artýyor.
Öyle bir duygu ki sanki deryalardaki su
O suyu gönül terazisi gram, gram tartýyor.
Özlemek zehirden yapýlmýþ acý bal imiþ
Lokma lokma tattýkça cana zehir katýyor.
Lokmanýn biri hüzün, biri hoþ bir hal imiþ
Sevdikçe, sevdikçe özlem ciðeri yakýyor.
Cananý özlerim, koþarým sanki güneþe
Özlemdir demiþler, canana olan hasrete.
Ben hasretim, yanarken caný yakan ateþe
Kor ateþtir demiþler, gönüllerdeki kasvete.
Ýnsan özlediklerini daha çok seviyor.
Özlemek duygusu taþ sineleri deliyor.
Bu nasýl iþ, özledikçe, özlem haz veriyor?
Ateþi beni yaktýkça, yanasým geliyor!
Sardýkça yakar ruhumu özlemek duygusu.
Sönmesin yanýk yüreðin tükenmez arzusu.
Hasretlik hepten bitsin de bitmesin bu duygu,
Bu duygu biterse bitermiþ sevmek arzusu.
03.05.2008. /Mustafa YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.