KIRMIZI GÜLÜM SEN VE BEN

Hatýrlýyor musun kýrmýzý gülüm?
Bir dut aðacýnýn altýnda tanýþmýþ,
Bir otobüs terminalinde ayrýlmýþtýk.
Ayrýlýðýn acýsýndan olacak ki
Ýkimizde çocuklar gibi aðlamýþtýk.
Hatýrlýyor musun kýrmýzý gülüm?
Bir bahar günüydü...
Köþe bucak gizlenerek
Fabrika bahçesine kaçmýþtýk.
Sinemada birbirimize sokulmuþ
Parkta el ele tutuþmuþ,
Ýki yeni âþýk gibi mahcup
Bayram çocuklarý gibi de mutluyduk!
Nazar mý deðdi, nasýl oldu, bilmem?
Ayrý þehirlerin insanlarý olduk birden.
Hâlbuki aþkýmýz için neler diyorduk?
Melekler gelecekti güya cennetten
Mutlu olacaklardý ikimizin sevgisinden!
Ama filim kopuverdi kýrmýzý gülüm
Mutlu sonu görmeden…
Gelirim diye beni býrakýp gittin
Fakat bir daha gelmedin sen!
Dün bir falcý kadýna rastladým
Falýmýza baktý ellerimden.
Onun yalancýsýyým,
O söyledi...
Bir daha buluþamayacakmýþýz…
Boþunaymýþ,
Boþunaymýþ seni beklemem!
Hep ayrý kalacakmýþýz kýrmýzý gülüm,
Hep ayrý kalacakmýþýz
Sen ve ben!

05 Mayýs 2022 / Mustafa YÜKSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: