GECENİN KENDİSİYİM BEN...
Gecenin rengiyim ben...
Adým Karanlýk,
Iþýðý almam içime,yansýtýrým sadece gecenin bedenine..
Ay kavrar beni yýldýzlar parlardýðýný sanar gölgemde
Sandýklarý kadar kolay deðil aslýnda salýnmak gövdemde...
Gecenin teniyim ben...
Örterim sesizce incelikleri görünmesin isterim.
Günahlarý kapatýlsýn,yaralarý sarýlsýn hem
Sarýnsýn güne ama kavuþamasýn
Gecenin ruhuyum ben...
Savururum herþeyi,silerim yüzündeki acý izleri
Bilsin isterim kendisiyim ben gecenin
Karanlýðýyým karanlýk tarafýyým
Acýsýyým,acýyla baðrýna bastýklarýnýn adýyým
Karanlýðým bu yüzden siyaha sarýnmýþlýðým...
Gecenin koyusuyum,suskunluðuyum
Sessizliðimin bir sebebi vardýr elbet
Bulunsun isterim içinde çakýl taþlarým
Uçamasýn teninde gecenin kimse
Kýskanýrým,karanlýðýmla kapatýrým
Kaplarým bedenimle karanlýðým bile deðmesin isterim gecenin hüzünlü tenine...
Gecenin kendisiyim ben....
MavimaSaL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.