BU MASALI GECEYE BAHŞETTİM...BENİ AFFEDİN...

Öðrendim;
Sessizliðimde çýðlýk atmayý,
Kimsenin varolmadýðý sahte yüzlü rüyalarýmda sayýklamayý,
Yüzüme kapanan kapýlar ardýndan soluksuz koþmayý,
Sürüklenmeyi yara bere içinde,isyanýn en delisini kuþanmayý,
Bir hiç uðruna geceye misafir olmayý,
günü aðýrlamayý,
bir kahve tadýnda dostluk aramayý,yaðmura sýðýnmayý...

Sonra tükettim hepsini sorgusuz geri verdim.
Ýsteyene istediðince bahþettim...

Çýðlýklarýmý kýrlangýcýn kanadýna teslim ettim,
Rüyalarým çocuklara emanet,
Kilitletmiþ kapýlarým,herkese açýk artýk.
Yaralar,isyanlar sevdalýlarýn kalbine gömülü,
Gecenin misafiri artýk sadece gün,
Kahveler bir bahane artýk herkese...

Þimdi soruyorum kendime,
Geriye dönmem için ne gerekli hücrelerime,aciz bedenime?

Sebepsiz deðildi aldýklarým,
Verdiklerim deðersiz deðildi sanýrým
Uðruna öldüklerim...

Ve ben nedense geceyi terkettim
Günü zaten hiç dostum bilmedim.
Geceye sardým,sarmaladým kendimi
Bunu geç de olsa farkettim
Biliyorum güne birazcýk ayýp ettim
Ama geceydi benim tek sevdiðim
Kendimi eline verdiðim
Biliyorum ben ona asla ihanet edemezdim

Gün þikayet etmedi halinden
Ha bir eksik ha bir fazla dedi
Derin bir ahh çekti içinden
Yalnýz gece gözyaþý döktü peþimden...
Sarýldým boynuna,omzuna yaslandým
Kendimi gecenin karanlýk kollarýna attým
Ruhum geceye emanet...

Ve gecede tattýðým
Saadet þerbetiydi acýlarým...

Gece dönmedi yüzünü birdaha güne
Oda etmedi ihanet sevdiðine
Gece sardý ilk kurþun yaramý,aldý acýlarýmý baðrýna bastý...

Günde geceye dönmedi birdaha o güleç yüzüyle bakmadý
Gecenin karanlýk sularýnda batmadý

Ben geceye aþýktým,
Gece acýlarýma alýþýk ve gece bir masal yazdý bana karanlýk
Anlattýðý en siyahi yalnýzlýk...
Ben gecenin elleriyle yazdýðý karanlýðýyla okuduðu masalýyým
Adým mavi içim karanlýk
Masalýyým gecenin...

BU ÞÝÝR MÝ MASAL MI BÝLEMEDÝM,
TUTMADIM ÝÇÝMDEN GEÇENLERÝ PAYLAÞMAK ÝSTEDÝM,
MAVÝ MASALI AFFEDÝN 

Sosyal Medyada Paylaşın: