Ýftariyelik (alýntý Çanakkale’de Cephede Ramazan "Bir asker cepheden kýzýna mektup yazýyor ve diyor ki; “Benim güzel kýzým, Bu gün Temmuz 14, Ramazan’ýn ikinci günü. Þeyhülislam oruç tutmayabilirsiniz diye fetva yayýnladý. Ama benim içim rahat etmedi. Oruca niyetlendim. Sahur vakti çalýlarýn arasýnda iki kök çiriþ (pýrasadan daha küçük bir ot) buldum. Onlarla sahur ettim. Gündüzü yeni siperler kazdýk. Hiç susamadým. Taarruz arttý. Kafamýzý çýkaramadýk. Akþam olunca bir asker ezan okudu. Siperin içinde matara elden ele dolaþtý. Herkes orucunu su ile açtý. Ben zannettim ki sadece ben oruçluyum. Meðer bölüðün hepsi oruçluymuþ. Matara en son bana geldi. Geldi ama ben kendimden utandým. Arkadaþlarým hepsi sahursuz oruç tutmuþlar. Ben ise iki çiriþi yediðim için arkadaþlarýma karþý kendimi mahcup hissettim. O gün oruçlu þehit olan Erzurum’lu, Darende’li ve Yenice’linin hakkýný nasýl öderim diye gözyaþý döktüm…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahzun Prenses... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.