Onurumu kurşunladın
ONURUMU KURÞUNLADIN
Seni görmekmi yoksa görmemekmi daha çok üzüyor bilemedim
O nasýl geliþti öyle diye yazmýþtým, gidiþine akýl erdiremedim
Hala susuyorum, gönlüm tutuldu, acýyor
Görmemeye çalýþýyorum ama varlýðýný hissetmek bile varlýðýmý boðuyor...
Biliyorsunki gelirsen baþým doðrulmaz bakmam, bakamam
Senin yüreðimi yaktýðýn gibide yakmam, yakamam...
Ýçime cehennem koymuþtun çekingen gözlerinle
Cehennemini cennet edemedim, kan biriken gözlerimde...
Hep kaçtým senden, hep kaçacaðým
Kalabalýklarda karþýma çýkma ihtimalin var diye
Görürsem, gözlerin gönlüme deðer diye
Yine derdine düþerim diye, yine severim diye büküyorum boynumu
Biliyorsun hak etmediðimi ama nasýlda kurþunladýn onurumu...
Ne kaldýki bende ben her þeyimi sana sunmuþtum
Verilen aþk geri alýnmaz gülüm, sen bu Çobana prenses olmuþtun
Senin için silmiþtim her þeyi ve herkesi
Sözde korkmayacaktýk, görmeyecektik ayrýlýk kafesi
Þimdi beni aðlattýðýn o mahpustan duyamazsýn
Kalemimin sesini ve satýrlarýma düþtüðüm seni...
Tertemiz sevmiþtim, tozsuz, dumansýz, çamursuz, yalansýz
Uçurumdan itilirmi insan, birde sýrtýma hançer sapladýn vicdansýz
Vicdanýn olsa aðlarken kýyabilirmiydin bana
Hangi heyecan benden daha çok tesir etti sana
Gittin hiç düþünmeden, hiç üzülmeden beni üzdüðüne
Bense seni üzmemek için yuttum zehrini her gördüðümde...
Hiç böyle susmamýþtým ben kimse susturamamýþtý
Kimse gönlümü sallayamamýþ ve dahi kusturamamýþtý
Anladýmki þiirlerimden gitmeyeceksin, o halde seni kovuyorum
Kolay sanma bu kovuþu, içimi parçalýyor ve acýtýyorum
Verdiðim sözleri hiç yemedim sonuna kadar sözüm sözdür
Kovduðuma bakma gülüm senin aþkýn benim içimin ateþidir, közüdür...
28 Aðustos 2006
Çoban m.y.b
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.