Bakma bana bakma Öyle Baygýn baygýn Öyle Efsunlu hülyalý
Nazarýn Meltem/im dese de Lodos/ca eser Cemrelenir Göverirsin Can suyumda
Gözler kalbin aynasýdýr Demiþ ya hani üstad Doðruymuþ meðer
Dilin lal olsa da Susup kaçsan da Kramp gibi midene saplansa da Gizlediðin sýrrýn Ele veremediðin korkularýn Bir bir dökülür Yüreðime Hem de gözlerinin en keskin uçurumundan
Karanlýðýma milad olmuþtun Yeniden varolmuþtum seninle Yitirdiðim aþka inancýmý Sende tekrar bulmuþtum
Haykýrýyorum þimdi Aþka dair ne kadar günah varsa Kabulümdür Kapým açýk Yerin hazýr tahtý kalbimde
Tek yüreðim kalmýþ Günahsýz Pervane saflýðýnda Bile bile alevlere uçuyorum Bak iþte Hazýrým onu da senin uðruna kül etmeye
Ayinlerde tanrýlara kurban edilen Göðüsleri tomurcuklanmýþ O on dördünde bakire kýzlar misali Bende bana ait olan Tek servetimi Tek varlýðýmý
YÜREÐÝM/Ý
Kurban ediyorum uðruna Uzan ve AL Ýþte býrakýyorum Sunak taþýna
"Menekþe"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deryada bir zerre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.