NEFES
NEFES
Yalan oldum diyerek üzülmek var mý öyle?
Yar seni isnisnasýz her anýma koydum ben.
Akýbeti olmayan aþk denen muammada,
Nefes denen çift hece bir tanýma koydum ben.
Yalan dünya üstünde hiçbir çýkar gütmeden.
Gizli gizli yanarken bir an olsun tütmeden.
Yorgun yýllara inat tükenmeden, bitmeden,
Tek varlýðým bir kuru þu canýma koydum ben.
Sen bana, caným ise en yüceye emanet.
Gönülde emanete olur mu hiç ihanet?
Adýma sabýr dedim, soyadýma metanet;
Tertemiz taþýdýðým ak sanýma koydum ben.
Can yandý sen yüzünden yanar tabi can dedim.
Gidiþine karanlýk, dönüþüne tan dedim.
Katlime ferman ettin, emri veren han dedim.
Ruhumda damla damla al kanýma koydum ben.
Mesut’um geçiyormuþ geçmez dediðim zaman.
Ýlaç diyor tabipler yara bildiðim zaman.
Açýp bakarsýn artýk sana geldiðim zaman.
Kapýsýnda kýrk mühür sol yanýma koydum ben.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.