UNUTMAM
UNUTMAM
Kalkarým elbette kalkarým ama,
Düþerken ittiðin âný unutmam.
Öz sermayen gibi ateþe atýp,
Tek kibrit yaktýðýn câný unutmam.
Bir de üzerine dönüp arkaný,
Gidiþin vardýya hazan zamaný.
Halini hoþ görüp nahoþ bir taný,
Koyduðun sesteki tonu unutmam.
Her mevsim özümde kar göründüðü,
Solumun bakana nar göründüðü,
Koskoca dünyanýn dar göründüðü,
Ömrüme eþ deðer günü unutmam.
Unuturum dünü, evvelki günü.
Nereden geldiðim, gittiðim yönü.
Yok olsa yýllarýn arkasý önü.
Herþeyi unutur, seni unutmam.
Mesut’um filmime gitmiþim gibi.
Nefessiz bir seyir etmiþim gibi.
Son sahne tükenmiþ, bitmiþim gibi.
Ben iþte o hazin sonu unutmam.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.